یادداشت فوتبالی ویژه از صادق رئیسی کیا در خبرگزاری بین المللی نسیم (تنها چیزی که تغییر نمی کند تغییر است)

هشدار: ذکر و باز نشر نوشتارهای من و هر نوشتاری که در روزنامه ها یا روی سایت شخصی و وبلاگهایم منتشر شده منحصراً با قید نام و نام خانوادگی ام و همراه با پیوند سایت و وبلاگهایم مجاز است.

این یادداشت از من که با همراهی آقای ابوالفضل بجانی تهیه شده در تاریخ بیست و هشتم آبان ماه 1393 با عنوان یادداشت ویژه: “تنها چیزی که تغییر نمی کند، تغییر است” به شرح زیر در خبرگزاری بین المللی نسیم منتشر  گردید.

مدیر عامل سابق راه آهن در یادداشتی تحلیلی که در اختیار “نسیم” قرار داده به بررسی جوان شدن چرخه مربیگری در لیگ برتر و عملکرد مربیان جوان در 14 هفته نخست این رقابتها پرداخته است. به گزارش “نسیم” متن یادداشت صادق رئیسی کیا به شرح زیر است:

در تحلیل 14×14 به بررسی عملکرد سرمربیان نسبتا جوان فوتبال ایران در 14 مسابقه نخست لیگ 14 می پردازیم.

تغییر فقط یک قانون ثابت دارد: “تنها چیزی که تغییر نمی‌کند، تغییر است”

جزء هر گروهی که باشیم، دیر یا زود، تغییر و لزوم تغییر، گریبان ما را خواهد گرفت.

در روزگاری نه چندان دور، حلقه مربیان میانسال و سالخورده فوتبال برتر ایران قابل شکستن بنظر نمی رسید و طبق یک قانون نانوشته «سرمربی لیگ برتر فوتبال، کنار گذاشته نمی‌شد، بلکه از تیمی به تیمی منتقل می‌شد».

باور من این است که فوتبال ایران، در آستانه تغییرات گسترده قرار دارد. انبوهی از انتظارات برآورده نشده و متراکم گردیده سالیان اخیر، فوتبال ایران را احاطه کرده و آنرا در معرض تحولات و تغییرات جدی و گسترده قرار داده است. صدای پای تغییر و نوسازی در کادرهای فنی و در راس آن سرمربیان فوتبال ایران با کندی بسیار و البته هر روز بیش از دیروز به گوش می‌رسد. لیگ چهاردهم، علاوه بر کاهش میانگین سنی بازیکنان با حضور چند سرمربی نسبتا جوان، شاهد بخش کوچکی از تغییرات و تحولات مورد سخن ماست.

در لیگ چهاردهم فوتبال برتر ایران تراکتورسازی با رسول خطیبی 36 ساله، نفت تهران با علیرضا منصوریان 43 ساله، استقلال خوزستان با عبدالله ویسی 43 ساله، گسترش فولاد با مهدی تارتار 42 ساله و سپس با فراز کمالوند 38 ساله، ذوب آهن با یحیی گل‌محمدی 44 ساله و راه آهن با حمید استیلی 44 ساله و پرسپولیس در ابتدا با علی دایی 45 ساله به آوردگاه فوتبال قدم گذاردند.

در این گروه 8 نفره در رده سنی 35 تا 40 سال اکنون رسول خطیبی با 36 سال سن جوانترین سرمربی لیگ برتر فوتبال ایران است. در این رده سنی با احتساب فراز کمالوند 38 ساله تبریزی ها جوان ترین گروه سنی سرمربیان فوتبال لیگ برتر فصل چهاردهم را با میانگین سنی 37 سال تشکیل داده اند.

در رده سنی 40 تا 45 سال با احتساب مهدی تارتار 42 ساله و علی دایی 45 ساله که از لیگ چهاردهم خارج شدند 6 سرمربی در نیم فصل نخست لیگ برتر فوتبال ایران حضور داشتند یا دارند که جوانترین آنها مهدی تارتار با 42 سال سن باز هم متعلق به تبریزی ها بوده است. میانگین سنی سرمربیان این رده سنی5/43 سال می باشد. در مجموع سرمربیان تا 45 سال در نیم فصل نخست لیگ برتر ایران 8 نفر بوده اند که میانگین سنی آنان 8/41 سال است. در این گروه از سرمربیان دو تغییر داشته ایم به این ترتیب که مهدی تاتار 42 ساله جای خود را به سرمربی جوانتر از خود یعنی فراز کمالوند 38 ساله در یک باشگاه تبریزی داده است. باشگاه تبریزی گسترش فولاد تغییر در کادر فنی را نیز به سمت جوانترها هدایت کرده است. در تهران اما علی دایی 45 ساله جای خود را به فردی مسن تر از خود یعنی حمید درخشان 57 ساله داده است.

تغییرات سرمربیان در این گروه نسبت به تعداد خود 25 درصد و نسبت به کل تغییرات سرمربیان لیگ چهاردهم فوتبال برتر که تا کنون 5 مورد بوده است حدود 24 درصد است که نشان می دهد سرمربیان فوتبال ایران در این گروه سنی بیشتر از دیگر گروههای سنی در معرض تغییر و بی ثباتی شغلی قرار دارند.

در این گروه سنی از سرمربیان فوتبال اکنون تراکتور سازی تحت مربی گری رسول خطیبی که جوان ترین سرمربی لیگ چهاردهم است با 28 امتیاز از 14 مسابقه و کسب 2 امتیاز از هر مسابقه در صدر جدول لیگ برتر فوتبال ایران بهترین شرایط و فراز کمالوند در گسترش فولاد با 12 امتیاز از 14 مسابقه و کسب حدود 8 دهم امتیاز از هر مسابقه بدترین شرایط را در جدول دارند.

در سرمربیان این گروه،پس از رسول خطیبی، نفت تهران با هدایت علی منصوریان در رده چهارم جدول و حمید استیلی با هدایت راه آهن در رده 11 و عبدالله ویسی با هدایت استقلال خوزستان در رده 12 و یحیی گل محمدی با هدایت ذوب آهن در رده 13 جدول قرار دارند.

اگرچه وضعیت نسبی تیم‌های تحت هدایت این سرمربیان به جز دو مورد، چندان هم برجسته نیست و بیشتر در موقعیت لرزان نیمه دوم جدول به سر می برند اما باید صرف حضور آنان را به فال نیک گرفت. چه بسا حضور سرمربیان سالخورده موجب وضعیت بهتری برای آنان نمی شد. قطعاً عوامل متعدد از جمله، شاکله و شخصیت تیمهایی همچون گسترش فولاد، نفت تهران، راه آهن و استقلال خوزستان بی تاثیر در جایگاه فعلی آنها نیست همانطور که نمی توان تنها سبب دستیابی تراکتور سازی به جایگاه فعلی اش را سرمربی جوان آن است.

کوتاه سخن اینکه، مربیان جوان فوتبال ایران در لیگ چهاردهم، حداقل به اندازه اسلاف مسن تر خویش عملکرد و نمایش داشته‌اند بنابراین حداقل نفع بکارگیری آنان، طول عمر بالا و قابلیت بهره گیری از آنها در بازه زمانی بیشتر است. با سرمایه‌گذاری روی سرمربیان بین 30 تا 45 سال، سرمربیانی تربیت خواهند شد که حدقل برای 15 سال آینده توانایی انجام کار در سطح اول کشور و حتی منطقه را داشته باشند.

با تشکر از همکاری آقای ابوالفضل بجانی در تنظیم این یادداشت.

صادق رئیسی کیا

بیست و هشتم آبان ماه 1393